ΠΡΟΣΟΧΗ! ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ.......!

Ανακοίνωση ΠΣΣΥΕΝ μετά τη συγκέντρωση των εργαζομένων στο πρώην ΥΘΥΝΑΛ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ τ. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ...




«ΠΣΥΥΕΝ»

Πειραιάς, 21 / 9 / 2011



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



Οι δραματικές περικοπές εισοδημάτων, τα νέα φορολογικά χαράτσια, η αύξηση της ανεργίας, οι

μαζικές απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο μέσα από τον αντεργατικό θεσμό της

εργασιακής εφεδρείας, το νέο φτωχολόγιο – μισθολόγιο, το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας,

η διάλυση της κύριας σύνταξης και των επικουρικών ταμείων, η υποβάθμιση της Δημόσιας

Παιδείας και Υγείας, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και η παρά πέρα ελαστικοποίηση

των εργασιακών σχέσεων,

αποτελούν τα αντεργατικά εργαλεία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της

κυβέρνησης, που θέλει να γυρίσει την κοινωνία στον προηγούμενο αιώνα.Στο πλαίσιο της αντιλαϊκής αυτής πολιτικής, σε συνεργασία και με παράλληλη δράση με τους πρωτοβάθμιους συλλόγους των εργαζομένων του Υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας



και Ναυτιλίας, ο Σύλλογός μας προχώρησε σήμερα 21/9, σε δίωρη συμβολική κατάληψη στην

είσοδο του κτιρίου στην Ακτή Βασιλειάδη,

σε ένδειξη διαμαρτυρίας έναντι των εξουθενωτικών

μέτρων λιτότητας,

που κατάφωρα και μονομερώς στρέφονται εναντίον του “εύκολου” θύματος,

των δημοσίων υπαλλήλων.





Οι εργαζόμενοι αντιτίθενται στα μέτρα αυτά.

Συσπειρωμένοι και με υψηλό αίσθημα αλληλεγγύης

μεθοδεύουμε τις αντιδράσεις μας με περαιτέρω κινητοποιήσεις.



Ειδικότερα στον χώρο της ναυτιλίας, η επιλογή της κυβέρνησης για έναν πολιτικό, οικονομικό –

παραγωγικό φορέα διοίκησης, απαιτεί την ενίσχυση με πολιτικό προσωπικό, μέσω της διαδικασίας

μετατάξεων από άλλες Υπηρεσίες.



Συνεπώς, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου επιβάλλεται να

προχωρήσει άμεσα και χωρίς καθυστερήσεις σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες, μεθοδικά και με

προγραμματισμό.

Με τον τρόπο αυτό, καθώς και με την αναγκαιότητα νέας οργανωτικής δομής με

σύγχρονη, ευέλικτη και παραγωγική φιλοσοφία, θα καταστεί δυνατή η υλοποίηση της επιλογής

αυτής.





Για το ΔΣ





Ο Πρόεδρος

Ευθύμιος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Η Γεν. Γραμματέας



Ευτυχία ΚΑΡΑΜΠΕΛΙΑ

Στη Βουλή το θέμα της υποστελέχωσης του τομέα ναυτιλίας του ΥΠΑΑΝ

ΕΡΩΤΗΣΗ

Προς τους κ.κ. Υπουργούς

- Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας

- Προστασίας του Πολίτη

- Εσωτερικών

- Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης

- Οικονομικών

-----------------

Θέμα: Ανησυχία προκαλεί η υποστελέχωση των υπηρεσιών του πρώην ΥΕΝ ως προς την προοπτική βιωσιμότητας της λειτουργίας του τομέα της ναυτιλίας στο ΥΠΑΑΝ

Με την απόφαση της κυβέρνησης να υπαγάγει τον τομέα της ναυτιλίας σε πολιτικό Yπουργείο και μετά από συνεχείς παλινωδίες και αλλαγές φορέων, οι αρμοδιότητες της εμπορικής ναυτιλίας ανήκουν πλέον στο Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (ΥΠΑΑΝ) ενώ οι αρμοδιότητες που αφορούν στις υπηρεσίες ακτοφυλακής ανήκουν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη με την υπαγωγή σε αυτό του Λιμενικού Σώματος. Η ρύθμιση αυτή επικυρώθηκε με την ψήφιση του νόμου 3922/11 για τη σύσταση Αρχηγείου Λιμενικού Σώματος - Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΛΣ – ΕΑ) ο οποίος ορίζει με σαφήνεια ότι σε μία μεταβατική περίοδο δύο ετών από την ψήφιση του νόμου, τα στελέχη του ΛΣ – ΕΑ που υπηρετούσαν σε θέσεις του πρώην Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας (ΥΘΥΝΑΛ) και σήμερα στις αντίστοιχες υπηρεσίες του ΥΠΑΑΝ θα διέπονται από το καθεστώς της απόσπασης στο νέο Υπουργείο, ενώ μετά το πέρας αυτής της περιόδου θα πρέπει το σύνολο των υπηρετούντων να έχει τοποθετηθεί στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Κατά συνέπεια οι θέσεις στις οποίες υπηρετούν σήμερα στελέχη του ΛΣ –ΕΑ θα πρέπει εντός διαστήματος δύο ετών να καλυφθούν από πολιτικό προσωπικό.

Σήμερα στις υπηρεσίες του ΥΠΑΑΝ που αφορούν στην εμπορική ναυτιλία και στην αλιεία υπηρετούν περίπου 500 στελέχη του ΛΣ – ΕΑ και περίπου 500 πολιτικοί υπάλληλοι. Με την αποχώρηση εντός διετίας από την έναρξη ισχύος του νόμου 3922/11 (ΦΕΚ Α35 04/03/2011) των 500 στελεχών του ΛΣ –ΕΑ, θα δημιουργηθούν τεράστια κενά στις υπηρεσίες τα οποία και θα πρέπει να καλυφθούν από πολιτικούς υπαλλήλους. Το πρόβλημα της στελέχωσης είναι έντονο ακόμη και σήμερα λόγω: α) της πολύ χαμηλής κάλυψης των κενών οργανικών θέσεων, β) της μετάβασης στο Υπουργείο Προστασίας Πολίτη ικανού αριθμού στελεχών του Λιμενικού Σώματος μετά το διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων και γ) του μεγάλου αριθμού συνταξιοδοτήσεων πολιτικών υπαλλήλων τα τελευταία δύο χρόνια. Σημειώνεται ότι μετά τα τελευταία μέτρα της κυβέρνησης υποβλήθηκε εκ νέου μεγάλος αριθμός αιτήσεων για συνταξιοδότηση από πολιτικούς υπαλλήλους που είχαν θεμελιώσει συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Θα πρέπει επίσης να προστεθεί ότι σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ΠΔ 127/2010, στις 20/12/2011 οι Διευθύνσεις Οικονομικών Υπηρεσιών και Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη σταματούν να εξυπηρετούν τις ανάγκες του ΥΠΑΑΝ το οποίο θα πρέπει να συστήσει τις δικές του αντίστοιχες διευθύνσεις και ασφαλώς να τις στελεχώσει με πολιτικό προσωπικό.

Επιπροσθέτως η διαδικασία μετάβασης στο νέο φορέα δεν μπορεί να γίνει αυτόματα αλλά απαιτείται ένα διάστημα προσαρμογής των στελεχών που θα καλύψουν τις κενές θέσεις. Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει θετικά την επιλογή της «αποστρατιωτικοποίησης» του διοικητικού φορέα της ναυτιλίας, αλλά με πρόβλεψη οργανωμένης μεταβατικής περιόδου κατά τη διάρκεια της οποίας θα μεγιστοποιηθεί η αξιοποίηση της πολύτιμης εμπειρίας και γνώσης των στελεχών του ΛΣ – ΕΑ ή ακόμα και με πρόβλεψη αξιοποίησης επίλεκτων σήμερα στελεχών του ΛΣ-ΕΑ για μακρύ χρονικό διάστημα. Ωστόσο, διαπιστώνουμε ότι μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική προσπάθεια οργανωμένης, ομαλής και δημιουργικής μετάβασης στο νέο καθεστώς. Συγκεκριμένα, η πρόβλεψη του άρθρου 23 του Ν. 3922/11 που αφορά στην υποχρέωση έκδοσης Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων για την απόσπαση των στελεχών του ΛΣ – ΕΑ που υπηρετούν στο ΥΠΑΑΝ από την έναρξη ισχύος του νόμου δεν έχει πραγματοποιηθεί, ενώ ούτε έχουν γίνει οι απαραίτητες ενέργειες για τη στελέχωση των ανωτέρω υπηρεσιών με πολιτικό προσωπικό. Η κατάσταση αυτή έχει δημιουργήσει εύλογες ανησυχίες για την προοπτική αποτελεσματικής λειτουργίας του διοικητικού φορέα της ναυτιλίας στο ΥΠΑΑΝ και εν τέλει για την έμπρακτη υποστήριξη της επιλογής της κυβέρνησης για την υπαγωγή της εμπορικής ναυτιλίας σε ένα πολιτικό υπουργείο καθώς και για τη λειτουργία του ΛΣ – ΕΑ ως σώματος ακτοφυλακής.

Με βάση τα παραπάνω,

ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

1. Γιατί μέχρι σήμερα δεν έχουν εκδοθεί οι προβλεπόμενες από τον νόμο 3922/11 υπουργικές αποφάσεις απόσπασης στο ΥΠΑΑΝ του προσωπικού του ΛΣ – ΕΑ που συνεχίζει να υπηρετεί σε αυτό και πότε προβλέπεται να εκδοθούν;

2. Πως θα καλυφθεί ο μεγάλος αριθμός κενών θέσεων που προέκυψαν από συνταξιοδοτήσεις πολιτικών υπαλλήλων τα τελευταία δύο χρόνια λαμβάνοντας υπόψη ότι ικανός αριθμός υπαλλήλων έχει ήδη υποβάλλει αίτηση για συνταξιοδότηση και αναμένεται να αποχωρήσει το επόμενο διάστημα;

3. Εκπονούν σχέδιο προοπτικής το οποίο και θα προνοεί για την κάλυψη των κενών θέσεων που θα προκύψουν έως τις 04/03/2013 οπότε σύμφωνα με το νόμο 500 περίπου στελέχη του ΛΣ –ΕΑ που υπηρετούν σήμερα στο ΥΠΑΑΝ θα πρέπει να έχουν τοποθετηθεί σε Υπηρεσίες του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη;

4. Έχουν υποβληθεί μέχρι σήμερα αιτήματα από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου για μετατάξεις προσωπικού προς τις Γενικές Γραμματείες Ναυτιλιακής Πολιτικής και Λιμένων και Λιμενικής Πολιτικής του ΥΠΑΑΝ και αν ναι, πότε υποβλήθηκαν και σε τι προσωπικό αφορούν ανά κατηγορία εκπαίδευσης και ειδικότητα;

5. Πότε θα γίνει η σύσταση Διευθύνσεων Οικονομικών Υπηρεσιών και Πληροφορικής και Νέων Τεχνολογιών στη Γενική Γραμματέα Ναυτιλιακής Πολιτικής του ΥΠΑΑΝ σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο ΠΔ 127/2010 και πως θα στελεχωθούν αυτές οι Διευθύνσεις;

6. Υπάρχει τελικά ολοκληρωμένο κυβερνητικό σχέδιο για την στήριξη της κυβερνητικής επιλογής για ανάθεση των αρμοδιοτήτων της εμπορικής ναυτιλίας σε παραγωγικό Υπουργείο;



Ο ερωτών βουλευτής







Θοδωρής Δρίτσας

Α΄ Πειραιά & Νησιών

Απόφαση Γενικού Συμβουλίου ΑΔΕΔΥ 16 Σεπτεμβρίου 2011

19/09/2011



Η πολιτική της κυβέρνησης και της Τρόικα μέρα με τη μέρα καταργεί και ισοπεδώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και μας οδηγεί στη φτώχια και την εξαθλίωση.


Οι δραματικές περικοπές εισοδημάτων, τα νέα φορολογικά χαράτσια, η αύξηση της ανεργίας, οι μαζικές απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο μέσα από τον αντεργατικό θεσμό της εργασιακής εφεδρείας, το νέο φτωχολόγιο – μισθολόγιο, το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας, η διάλυση της κύριας σύνταξης και των επικουρικών ταμείων, η υποβάθμιση της Δημόσιας Παιδείας και Υγείας, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και η παρά πέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αποτελούν τα αντεργατικά εργαλεία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κυβέρνησης, που θέλει να γυρίσει την κοινωνία στον προηγούμενο αιώνα.



Η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, υποταγμένη στα συμφέροντα των δανειστών και του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών, έχει δραματικές επιπτώσεις στους εργαζόμενους και στην κοινωνία και ταυτόχρονα μεγαλώνει την ύφεση και αυξάνει δραματικά τα δημοσιονομικά προβλήματα.



Οι εργαζόμενοι πρέπει να σταματήσουμε τη νέα βάρβαρη επίθεση στο εισόδημά μας, τα νέα έκτακτα χαράτσια σε βάρος των εργαζομένων και των ανέργων.



Το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις αποφάσισε:



•1. Καταλήψεις Υπουργείων και Δημοσίων Υπηρεσιών, συγκεντρώσεις και συλλαλητήρια για την προβολή, ανάδειξη και διεκδίκηση των αιτημάτων των εργαζομένων.



•2. Τη στήριξη του αγώνα των εργαζομένων στους φορείς που το προσωπικό τους εντάσσεται στον αντεργατικό θεσμό της εργασιακής εφεδρείας και πραγματοποιούν απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου στις 1:00μ.μ. στην Πλατεία Κλαυθμώνος.



•3. Την κήρυξη 3ωρης παναττικής στάσης εργασίας την Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου για όλο το Δημόσιο (12:30 – λήξη ωραρίου) για τα θέματα της Παιδείας και τη συμμετοχή των εργαζομένων στο συλλαλητήριο που θα γίνει στις 1:00μμ στα Προπύλαια.



•4. Την κήρυξη 24ωρης απεργίας στις 6 Οκτωβρίου και εξουσιοδότηση της Ε.Ε. για τη διεύρυνση ή τη μεταφορά της απεργίας, προκειμένου να υπάρχει κοινή γενική απεργία των εργαζομένων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.



•5. Την εξουσιοδότηση της Ε.Ε., για την πραγματοποίηση νέων απεργιακών κινητοποιήσεων, το αμέσως επόμενο διάστημα ανάλογα με τις εξελίξεις.



Από το Γενικό Συμβούλιο της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Για την επέκταση της εργασιακής εφεδρείας για τις απολύσεις στο Δημόσιο

02/09/2011


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Οι ανακοινώσεις της Κυβέρνησης για την ένταξη στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας του προσωπικού που υπηρετεί σε διάφορους Οργανισμούς -ακόμη και ΝΠΔΔ- σε συνδυασμό και με τις δηλώσεις του αρμοδίου Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης περί «πλεονάζοντος» προσωπικού, «ανοίγει το δρόμο» για μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο.

Οι συγχωνεύσεις και καταργήσεις Οργανισμών του Δημοσίου και οι ιδιωτικοποιήσεις σχεδιάζονται με μοναδικό γνώμονα τη μείωση του λειτουργικού κόστους, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι δραματικές επιπτώσεις αυτών των επιλογών για τους εργαζόμενους, αλλά και ευρύτερα για το Κοινωνικό σύνολο. Πρόκειται για επιλογές, οι οποίες αντί να δίνουν λύσεις, δημιουργούν ολοένα και μεγαλύτερα προβλήματα, εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα, στρέφονται κατά του κοινωνικού συνόλου, πλήττουν κυρίως τα ευρύτερα λαϊκά, φτωχά και αδύναμα κοινωνικά στρώματα της χώρας και ανοίγουν -όπως πολλές φορές έχουμε επισημάνει- το δρόμο για απολύσεις και στο στενό Δημόσιο Τομέα.

Η Κυβέρνηση αντί να επικεντρώνεται στη λήψη μέτρων, αναγκαίων και ικανών να διασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών και συνεπώς το Κοινωνικό Συμφέρον, συνεχίζει με δριμύτητα την καταστροφική της πολιτική, με στόχο την αποδυνάμωση και την αποδιοργάνωση των Δημοσίων Υπηρεσιών.

Η εμμονή των ασκούμενων κυβερνητικών πολιτικών στη διαρκή υποβάθμιση των Δημοσίων Αγαθών, μέσω της υποχρηματοδότησης, της υποστελέχωσης, της οργανωτικής και λειτουργικής υποβάθμισης και τελικά της διάλυσης του Κοινωνικού Κράτους και της Δημόσιας Διοίκησης, πρέπει να σταματήσει.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο δηλώνουμε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αγώνα κατά των καταστροφικών αυτών πολιτικών, προκειμένου να προστατεύσουμε όχι μόνο τα εργασιακά μας δικαιώματα αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον.

Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Σύγχρονη διοίκηση στη θαλάσσια οικονομία: η απόφαση που απαξιώθηκε από αδράνεια, άγνοια ή υπονόμευση.

Του Κωνσταντίνου Χλωμούδη*



Το ενιαίο της Διοίκησης της ναυτιλίας, είναι πρωταρχικής σημασίας για την επίτευξη οφέλους στην εθνική οικονομία. Ο ναυτιλιακός κλάδος είναι η ποντοπόρος ναυτιλία, η ακτοπλοΐα, οι λιμένες, ο θαλάσσιος τουρισμός και το σύνολο των δραστηριοτήτων που εκτείνονται από την έρευνα και ανάπτυξη, μέχρι τα σκάφη αναψυχής και τις υπηρεσίες λιμανιών. Με δεδομένη την καθολικά αναγνωρισμένη αλληλοσυσχέτιση των θεμάτων που απασχολούν τους επιμέρους κλάδους, για την απαραίτητη λήψη μέτρων και την άσκηση πολιτικών είναι αναγκαία η αντιμετώπιση τους από ενιαίο φορέα-κέντρο.

Οι συνεχείς οργανωτικές και μάλλον χωρίς ικανή γνώση και σχεδιασμό, αλλαγές, μέσω αλλεπάλληλων καταργήσεων και δημιουργίας σχετικών κυβερνητικών θεσμών, από το Νοέμβριο του 2009 και μετά την παρέλευση 22 μηνών, σε συνδυασμό με την αποτυχία κατάρτισης νέου Οργανισμού του κέντρου λήψης αποφάσεων για τα της θαλάσσιας οικονομίας, επέτεινε τα λειτουργικά προβλήματα στη διοίκηση αυτού του τομέα της οικονομίας.

Έτσι δημιουργήθηκε και το πρόσφορο έδαφος για τη μεθοδευμένη και ολομέτωπη επίθεση, από γνωστά κέντρα, για το “ξεκαθάρισμα” των όρων του παιχνιδιού. Προφανώς και υπάρχουν συμφέροντα, αλλά υποστηρίζω ότι η αντιπαράθεση γίνεται πλέον χωρίς πραγματικό και ουσιαστικό επίδικο αντικείμενο. Λαϊκισμός, άγνοια, κεκτημένες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις και ίσως “γεροντικά” πείσματα, διακρίνει κανείς εύκολα πίσω από τις βαρύγδουπες εκφράσεις περί του αναντικατάστατου του Λιμενικού Σώματος στα επί της ναυτιλίας.

Δυστυχώς αυτή η αντίληψη για την αναγκαία αλλαγή του στρατιωτικού μοντέλου οργάνωσης του υπουργείου του σχετικού με τη ναυτιλία δεν έχει πείσει ακόμη. Οι παρηκμασμένες αντιλήψεις που έχουν όλα αυτά τα χρόνια ηγεμονεύσει στους παράγοντες επί των θεμάτων της ναυτιλίας, “επιβάλλονται” (τελευταία με έμμεσες απειλές στους έχοντες άλλη άποψη, ασκώντας ένα είδος ιδεολογικής και πολιτικής τρομοκρατίας), σε όλο το φάσμα της πολιτικής και λανθάνουσας τεχνοπολιτικής κοινότητας (διαμορφωτές κοινής γνώμης, σύμβουλοι, συνδικαλιστικοί φορείς κλπ.), δεδομένου του γεγονότος ότι στη χώρα διαθέτουν ολόκληρο κοινωνικό, διοικητικό και πολιτικό εξοπλισμό, με πρωταγωνιστές πολλές φορές, κυβερνητικούς παράγοντες από το ίδιο το σχετικό υπουργείο, με τον οποίο αντιδρούν και επιχειρούν να ανατρέπουν κάθε απόπειρα αλλαγής.

Επί είκοσι δύο μήνες γίνονται τεράστιες προσπάθειες να υλοποιηθούν οι αποφάσεις της κυβερνήσεως για πολιτικοποίηση των υπηρεσιών του Ναυτιλίας, έτσι όπως τις εξέφρασε με τις επιλογές του ο ίδιος ο πρωθυπουργός και κάποιοι θύλακοι εντός ή εκτός των εμπλεκομένων υπουργείων, με προεξάρχοντες νυν και τέως κυβερνητικούς παράγοντες, κάνουν ότι μπορούν ή για την ακρίβεια δεν κάνουν τίποτα, για να προχωρήσει αυτό το σχέδιο.

Η χώρα θέλει νέα θεσμικά εργαλεία και τους κατάλληλους ανθρώπους που θα τα χρησιμοποιήσουν. Το σχετικό Υπουργείο έτσι όπως λειτουργούσε πριν το 2009, με τη συγκεκριμένη υπηρεσιακή δομή, όχι απλώς ήταν ανεπαρκές και αναποτελεσματικό, αλλά και επικίνδυνο εργαλείο για το κράτος και την οικονομία.

Να είμαστε σαφείς: Το θέμα γύρω από το οποίο έχει στηθεί όλη η φιλολογία δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο η μετακίνηση του Λιμενικού Σώματος σε αρμοδιότητες που δεν του επιτρέπουν την απόλυτη και αποκλειστική συμμετοχή του σε θέματα ναυτιλιακής πολιτικής.

Μάλιστα σε ειδικά θέματα αυτής της πολιτικής εδράζεται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Αφορούν αυτά που έχουν σχέση με:

• Περιφερειακούς οργανισμούς, περιφερειακές ρυθμίσεις και το Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ). Δηλαδή, τη διεθνή διπλωματία της ναυτιλίας, αρνούμενοι τις περισσότερες φορές το ρόλο των οργάνων της Ευρώπης που εκφράζουν και τις κοινωνίες της.

• Ναυτιλία και Περιβάλλον: Η ναυτιλία αναπτύσσεται συνεχώς, και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τα «ίχνη» της πάνω στο περιβάλλον. Η αυξανόμενη ανησυχία της παγκόσμιας κοινής γνώμης για την αλλαγή του κλίματος, δεν μπορεί να αγνοηθεί...

• Την εικόνα της ναυτιλίας. Αν και τελευταία οι τόνοι έχουν πέσει, οι σχέσεις συμφερόντων της πλοιοκτησίας και ΕΕ δεν είναι οι καλύτερες, ενώ, τριβές αναπτύσσονται και με τις πρωτοβουλίες της αμερικάνικης διοίκησης, είτε για θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, είτε για την αντιμετώπιση της «τρομοκρατίας».

• Τις συνεχιζόμενες συζητήσεις στην Ε.Ε. για την Ενιαία Ναυτιλιακή Πολιτική. Τα περισσότερα από τα προτεινόμενα μέτρα, αναγνωρίζουν την ανάγκη για μια στρατηγική που θα προσδώσει ηγετικό ρόλο στις θαλάσσιες μεταφορές στην εποχή της παγκοσμιοποίησης. Το μήνυμα ότι η Ευρώπη ήταν πάντοτε και παραμένει «Ναυτικό Έθνος», δεν φαίνεται να είναι για όλους ιδιαίτερα ενθαρρυντικό...



Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ελληνική εκπροσώπηση.



Η Ε.Ε., με κάθε τρόπο, εδώ και αρκετά χρόνια βιώνει το πρόβλημα με την αντικοινοτική λειτουργία του φορέα που εκπροσωπεί τη χώρα στα της ναυτιλίας. Δεν εκπροσωπεί τη χώρα, ή έστω την κυβέρνησή της, αλλά παρωχημένες απόψεις πλοιοκτητών, πολλοί μάλιστα εξ’αυτών δεν διακρίνονται και για την επιλογή της ελληνικής σημαίας στα πλοία τους. Ενδεικτική είναι η προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κατά της Ελλάδας, ζητώντας να καταδικάσει τη χώρα μας διότι κατέθεσε νομοθετική πρόταση για την ασφάλεια στα πλοία και τα λιμάνια στο πλαίσιο του ΙΜΟ, παρακάμπτοντας την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι προφανής η ανάγκη να υπάρχει ενημέρωση για τις απόψεις που υποστηρίζουν στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) οι εκπρόσωποι των κρατών. Γνωρίζει κανείς με ποιο τρόπο λαμβάνονταν οι αποφάσεις για τις θέσεις της χώρας μας στο ΙΜΟ; Μπορούσε κάποιος να μάθει ποιες ήταν οι θέσεις της χώρας μας στον οργανισμό αυτό, για να τις κρίνει;

Η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, έχει ανακοινώσει την πολιτική της για «την ολοκληρωμένη θαλάσσια πολιτική για την Ευρωπαϊκή Ένωση», η οποία θεμελιώνεται στη σαφή παραδοχή ότι όλα τα θέματα που σχετίζονται με τους ωκεανούς και τις θάλασσες της Ευρώπης, διασυνδέονται και ότι οι πολιτικές που συνδέονται με τη θάλασσα, πρέπει να αναπτύσσονται συνεκτικά, εάν θέλουμε να αποκομίσουμε τα επιθυμητά αποτελέσματα. Η επιτροπή θέλει να προωθήσει τον ηγετικό ρόλο της Ευρώπης σε διεθνείς θαλάσσιες υποθέσεις. Την απασχολεί η πιο αποτελεσματική διεθνής διακυβέρνηση των θαλάσσιων υποθέσεων και η αποτελεσματική επιβολή του διεθνούς ναυτικού δικαίου. Βρισκόμαστε μπροστά στην πρόκληση να διερευνήσουμε τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούν οι διάφορες τομεακές ναυτιλιακές πολιτικές, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να συνδυαστούν αυτές, ώστε να αλληλοσυμπληρώνονται και να δημιουργούν συνέργειες, αφού όλες τους σχετίζονται με τον ίδιο βασικό πόρο: τον παγκόσμιο ωκεανό.

Πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η θάλασσα ως ολότητα περιέρχεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας και η θαλάσσια διάσταση της Ευρώπης καθίσταται στρατηγική προτεραιότητα της Επιτροπής.



Που είναι το πρόβλημα;



Το πρόβλημα: Μέχρι σήμερα η χώρα μας και η κοινωνία της δεν εκπροσωπείτο στα διεθνή φόρα, από κάποιο κυβερνητικό φορέα ή θεσμό, αλλά μέσα από το Λιμενικό Σώμα (που λειτουργεί με στρατιωτική πειθαρχία) εκφράζοντας συγκεκριμένες μονομερείς απόψεις και αντιλήψεις για τα της θαλάσσιας οικονομίας.

Οι εκάστοτε, επί της ελληνικής ναυτιλίας πολιτικές ηγεσίες, λειτούργησαν και λειτουργούν ως όμηροι των αντιλήψεων των υπηρεσιακών παραγόντων του αρμόδιου υπουργείου, δηλ. της στρατιωτικής του ηγεσίας και εν πολλοίς της επικρατούσας «ορθοδοξίας» στην ηγεσία της πλοιοκτησίας.

Η πολιτική της χώρας μας για τη ναυτιλία, εδώ και χρόνια, είναι της τυφλής υποστήριξης απόψεων που αντιδρούν έστω και σε στοιχειώδεις ρυθμιστικές παρεμβάσεις για τη λειτουργία της αγοράς. Τα τελευταία χρόνια αυτή η πραγματικότητα έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα σε επιλογές της Ε.Ε. για ενιαίες δράσεις της Ένωσης. Είναι μια πολιτική που πιστεύει (ατεκμηρίωτα) πως έτσι υπηρετεί τα συμφέροντα της ελληνικής πλοιοκτησίας με εμφανή τα στοιχεία μιας πορείας στα τυφλά, χωρίς σχέδιο, χωρίς στόχους, χωρίς ρυθμό. Το δίλημμα είναι αν η χώρα μας θα αποφασίσει επιτέλους, για τη θαλάσσια οικονομία, επιλογές οικονομικής, κοινωνικής, και πολιτικής ολοκλήρωσης ή προς την αμοιβαδοποίηση και τον κατακερματισμό υπέρ ελαχίστων, αμφισβητούμενων και εν πολλοίς αμφιλεγόμενων συμφερόντων.

Με συνθήματα αποπροσανατολίζουν επί πολλά χρόνια αναδεικνύεται η διαμάχη μεταξύ «περιφερειακών» ρυθμίσεων όπως ονομάζουν τις προθέσεις τις Ε.Ε. για ρυθμιστικές παρεμβάσεις στον τομέα, σε αντιπαράθεση με τις απευθείας παρεμβάσεις των κρατών σε παγκόσμιους οργανισμούς όπως ο ΙΜΟ και προτάσσουν ιδεολογικές σκιαμαχίες, για να συγκαλύψουν την έλλειψη ουσιαστικού σύγχρονου, επιχειρηματικού, τεκμηριωμένου λόγου...



Η μοναδική περίπτωση παγκοσμίως.



Προς στιγμήν, φαίνεται στο δημόσιο λόγο και ιδιαιτέρως στα μέσα ενημέρωσης, να έχουν ηγεμονεύσει οι θιασώτες της επιστροφής στο χθες. Αυτοί που ουσιαστικά επιμένουν στη διατήρηση ενός απαρχαιωμένου ιεραρχικού στρατιωτικού μοντέλου διοίκησης, που όμοιό του βέβαια δεν συναντάται σε καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα, πόσο μάλλον σε άλλες, ναυτιλιακά ισχυρές χώρες. Στη χώρα είχε επιβληθεί ένα μοντέλο που γενικά αντίκειται στις αρχές των σύγχρονων δημοκρατικών και αξιοκρατικών συστημάτων δημόσιας διοίκησης. Λειτούργησε απόλυτα ελεγχόμενα από συντεταγμένες ιδεοληψίες και σχολές σκέψης σε ό,τι αφορά στη ναυτιλιακή πολιτική της χώρας, απλώς αναπαράγοντας χαμηλής ποιότητας διεκπεραιωτική υπηρεσία, διοχετεύοντας με περισσό θράσος την άποψη ότι το «θαύμα» της Ελληνικής Ναυτιλίας δεν οφείλεται τόσο στην επιχειρηματικότητά και στην ικανότητα του έλληνα εργαζόμενου στη ναυτιλία, αλλά στην αποτελεσματικότητα του Λιμενικού Σώματος…!

Μας καθιστούσε ως χώρα «περίγελο», καθώς η ακτοφυλακή, πουθενά σε Ε.Ε. και Η.Π.Α. δεν ασκεί μονομερώς ναυτιλιακή πολιτική (π.χ. COAST GUARD, και MARAD στις ΗΠΑ) σε θέματα που άπτονται ναυτιλιακής ανάπτυξης, επενδύσεων, εκπαίδευσης, θαλασσίων μεταφορών, ασφαλούς ναυσιπλοΐας, προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος, ναυτικής εργασίας, λιμενικών εγκαταστάσεων, εκπροσώπησης σε Ευρωπαϊκούς ή Διεθνείς Οργανισμούς διαμόρφωσης. Δραστηριότητες μη συμβατές με το στρατιωτικό προσδιορισμό του λιμενικού σώματος, αποτελώντας το τελευταίο κατάλοιπο αναχρονιστικών πρακτικών δημόσιας διοίκησης περασμένων εποχών τύπου «ΜΟΜΑ» και «ΥΕΝΕΔ».

«Αποτελεί στρέβλωση και αναχρονισμό η κύρια άσκηση καθηκόντων ναυτιλιακής πολιτικής από το Λιμενικό Σώμα, όπως ζητείται από διάφορους παράγοντες και δευτερευόντως η άσκηση καθηκόντων που αφορούν στην ασφάλεια».



Η Πρόταση



Τα συμπεράσματα και οι εμπειρίες των προηγούμενων ετών τόσο κατά τη λειτουργία του πρώην ΥΕΝ όσο και κατά την περίοδο μετά το 2009, πρέπει να αποτελέσουν χρήσιμο οδηγό για τη διαμόρφωση της δομής του ενιαίου φορέα για τα θέματα της θαλάσσιας οικονομίας.

Οι πολιτικοί υπάλληλοι που υπηρετούν σε Υπηρεσίες του πρώην ΥΕΝ μαζί με τους περίπου ισάριθμους ένστολους που υπηρετούν στο λιμενικό σώμα οι οποίοι έχουν προσόντα και τεχνογνωσία περί της ναυτιλιακής διοίκησης και στελεχώνουν σήμερα τις αντίστοιχες Υπηρεσίες (περίπου 300 στελέχη του λιμενικού σώματος στο σύνολο των περίπου 7500), μπορούν αποτελεσματικά και με απόλυτη επάρκεια να στελεχώσουν και να «απογειώσουν» τις νέες Υπηρεσίες του σχετικού με τη θαλάσσια οικονομία Υπουργείου, αποτελώντας από κοινού ένα νέο διαμορφούμενο αμιγές διοικητικό σώμα βασισμένο στην ισονομία και αξιοκρατία αλλά και την ικανοποίηση από την εργασία, χωρίς άλλωστε να απειλείται η οργανική ακεραιότητα και συνοχή του λιμενικού σώματος, δεδομένου του απεγκλωβισμού του από μη επιχειρησιακές δραστηριότητες αλλά και του μικρού σχετικά αριθμού στελεχών του (περίπου 4% επί του συνόλου) που θα απαιτηθεί να ενσωματωθούν στο νέο αυτό φορέα επί της ναυτιλίας.



*Καθηγητής στο Τμήμα ναυτιλιακών Σπουδών του Παν/μιου Πειραιώς.