ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Απεργιακή έκρηξη σημειώνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη ως απάντηση στις επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι στα εργασιακά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα. Αναδημοσιεύουμε δύο σχετικά άρθρα από τα Νέα και την Αυγή.
Τα δημοσιεύματα είναι προγενέστερα του δημοψηφίσματος στην Ισλανδία, με το οποίο οι πολίτες αυτής της χώρας σε ποσοστό 93% απέρριψαν τη συμφωνία βάσει της οποίας καλούνται να πληρώσουν βρετανικά και ολλανδικά δάνεια 3,9 δισ. ευρώ που «χάθηκαν» από την ισλανδική τράπεζα Αϊσέιβ. Επίσης αυτή την εβδομάδα πραγματοποιούνται μεγάλες κινητοποιήσεις των Δημοσίων Υπαλλήλων στη Μεγάλη Βρετανία.

ΤΑ ΝΕΑ
Του Ρούσσου Βρανά , 3 Μαρτίου 2010

Τα σημάδια...
... δεν δείχνουν πως «οι εξεγερμένοι, οι ανυπότακτοι άνθρωποι, γίνονται ολοένα και περισσότεροι στον κόσμο, αλλά πως αυτοί που πληθαίνουν σταθερά, γοργά και τρομακτικά είναι οι υποτακτικοί, οι πειθήνιοι άνθρωποι», έγραψε κάποτε ο συγγραφέας Ζορζ Μπερνανός.

Ο Βέλγος...
... φιλόσοφος Ραούλ Βανεγκέμ προειδοποιούσε πρόπερσι, όταν είχε ήδη ξεσπάσει η τρέχουσα οικονομική κρίση: «Σήμερα, η αυτοκρατορία των πολυεθνικών εκρήγνυται μπροστά στα μάτια μας κι ωστόσο οι περισσότεροι από εμάς θρηνούμε αντί να δημιουργήσουμε μια κοινωνία που θα αποκαταστήσει την αλληλεγγύη και το κοινό συμφέρον. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα καταρρέει κι ωστόσο οι άνθρωποι τρέχουν πρόθυμοι να πληρώσουν τους φόρους τους για να ξαναγεμίσουν τα ταμεία τα οποία άδειασαν οι κερδοσκόποι που κάθησαν στον σβέρκο των κρατών. Θα ακολουθήσουν άραγε οι πολίτες εκείνους που θέλουν να τους οδηγήσουν στο σφαγείο;».

Την εβδομάδα...
... που πέρασε, ολόκληρη η Ευρώπη μπήκε σε μια κρίσιμη καμπή. Με τους απεργούς της Λουφτχάνσα στη Γερμανία, με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας και τους εργαζομένους σε έξι διυλιστήρια πετρελαίου στη Γαλλία, με τα πληρώματα της Μπρίτις Αιργουέις. Και η εβδομάδα που μπήκε φέρνει διαδηλώσεις κατά της λιτότητας στη Μαδρίτη, τη Βαρκελώνη και τη Βαλένθια, απεργίες των Γάλλων πιλότων, των δημοσίων υπαλλήλων στην Πορτογαλία και των εργαζομένων στις μεταφορές στην Τσεχία για το πάγωμα των μισθών τους. Μπορεί η άνοιξη να μας κλείνει ήδη το μάτι, αλλά σύμφωνα με τον αρθρογράφο της εφημερίδας «Ιντιπέντεντ» Σον Ο΄ Γκρέιντι, για τους εργαζομένους μόλις τώρα αρχίζει ο «χειμώνας της ευρωπαϊκής αγανάκτησης». Σε μιαν άκρη του αρκτικού κύκλου υπάρχει ένας μικρός λαός που αντιστέκεται πεισματικά στις πιέσεις των κερδοσκόπων. Άλλοι βλέπουν με θαυμασμό την αντίσταση των Ισλανδών στις οικονομικές αδικίες. Κι άλλοι τη θεωρούν μια επαίσχυντη αθέτηση των διεθνών υποχρεώσεών τους. Όμως, το Σάββατο, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, οι Ισλανδοί αναμένεται να απορρίψουν με δημοψήφισμα τη ληστρική συμφωνία βάσει της οποίας καλούνται να πληρώσουν αυτοί βρετανικά και ολλανδικά δάνεια 3,9 δισ. ευρώ που «χάθηκαν» από την ισλανδική τράπεζα Αϊσέιβ. Πρόκειται για μια πρωτοφανή κατάσταση στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η ισλανδική κυβέρνηση στηρίζει τη συμφωνία, αλλά δεν τρέφει πια καμιά ελπίδα πως θα μπορέσει να κάμψει την αντίσταση των αγανακτισμένων Ισλανδών, που αρνούνται να πληρώσουν αυτοί τον λογαριασμό για τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των τραπεζιτών τους. «Το πιο σημαντικό είναι το μάθημα που θα πάρουν οι άλλοι λαοί στην Ευρώπη», σχολιάζουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», «από μια μικροσκοπική χώρα 320.000 ψυχών που αψηφούν το θέλημα των πανίσχυρων πιστωτών τους».

Η ανυπακοή...
.. είναι ένα κύμα που από μέρα σε μέρα φουσκώνει στην Ευρώπη. Κι όπου δεν είναι ακόμη ευδιάκριτο, βράζει βουβό, καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι που ήταν πάντα υποτακτικοί και πειθήνιοι συνειδητοποιούν σήμερα πως η σωτηρία του συστήματος προϋποθέτει την καταστροφή τους.


Η ΑΥΓΗ

"Άρωμα" κοινωνικών κινητοποιήσεων σε όλη την Ευρώπη
Της ΕΛΕΝΗΣ ΤΣΕΡΕΖΟΛΕ

"Άρωμα" απεργιών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Όπως στη Βρετανία όπου απειλούν με απεργίες τα πληρώματα καμπίνας της British Airways, ενώ είχε προηγηθεί στη Γαλλία απεργία των πληρωμάτων της Air France. Την ίδια στιγμή, μαζικό, απεργιακό "όχι" στα μέτρα λιτότητας που προωθεί η κυβέρνηση Σόκρατες είπαν την Πέμπτη χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι στην Πορτογαλία, ύστερα από κάλεσμα των τριών μεγαλύτερων συνδικάτων της χώρας. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες απεργιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στη χώρα, καθώς μετείχαν σε αυτό το προσωπικό νοσοκομείων, σχολείων, δημοτικών υπηρεσιών, κ.ά. "Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες απεργίες στον δημόσιο τομέα", τόνισε η Ανα Αβόιλα, από το Κοινό Μέτωπο της δημόσιας διοίκησης. Ήταν η πρώτη απεργία από τις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου, που οδήγησαν στον σχηματισμό κυβέρνησης μειοψηφίας από τον σοσιαλιστή Ζοζέ Σόκρατες.
Η κυβέρνηση μειοψηφίας του σοσιαλιστή Σόκρατες, δέχεται πιέσεις από τις αγορές για να μειώσει τις δαπάνες, αποφάσισε να επιβάλει σειρά μέτρων λιτότητας που έρχονται να προστεθούν σε μια ήδη δύσκολη κατάσταση εργαζομένων και συνταξιούχων, καθώς ήδη έχουν κοπεί διάφορες παροχές και έχουν μειωθεί οι συντάξεις, ενώ φέτος ανακοινώθηκε πάγωμα των μισθών στον δημόσιο τομέα. Τα μέτρα Σόκρατες εκτός από τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων (μία πρόσληψη για δύο αποχωρήσεις), ανακοίνωσε και επιβολή κυρώσεων στις περιπτώσεις πρόωρων συνταξιοδοτήσεων.
Η Πορτογαλία αντιμετωπίζει τη σοβαρότερη οικονομική κρίση των τελευταίων δεκαετιών, καθώς η ανεργία βρίσκεται στο 10%- το υψηλότερο ποσοστό εδώ και 25 χρόνια και έχουν μειωθεί δραματικά οι ρυθμοί ανάπτυξης. Η απεργία των δημοσίων υπαλλήλων στην Πορτογαλία γίνεται την ώρα που η κυβέρνηση προετοιμάζει μακροπρόθεσμο σχέδιο προϋπολογισμού με στόχο τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού κάτω από το 3% του ΑΕΠ μέχρι το 2013. Τα πορτογαλικά συνδικάτα προειδοποιούν και με άλλες κινητοποιήσεις, καθώς η κυβέρνηση δεν αποκλείει το πάγωμα των μισθών πέραν της φετινής χρονιάς. Στα τέλη του 2009, η χώρα αριθμούσε 675.000 δημοσίους υπαλλήλους, δηλαδή 73.000 λιγότερους από ό,τι το 2005.
Στη Γαλλία, όπου σύμφωνα με τον ερευνητή ευρωπαϊκών σπουδών, Μπρουνό Παλιέ, "η κατάσταση δεν είναι πολύ διαφορετικότερη από ό,τι στην Ελλάδα" σε ό,τι αφορά τα δημόσια οικονομικά, πολλαπλασιάζονται οι απεργιακές κινητοποιήσεις σε διαφόρους τομείς, ενώ μέχρι πριν από λίγες ημέρες η πολυήμερη απεργία στα διϋλυστήρια της Total, ως αντίδραση στο ενδεχόμενο κλεισίματος των εγκαταστάσεων στη Δουνκέρκη, αναστάτωνε τη χώρα και ανάγκαζε τον υπουργό Βιομηχανίας, Κριστιάν Εστροζί να δηλώσει ότι "κατανοεί τους εργαζόμενους". Έτσι, την Πέμπτη, 4 Μαρτίου, συνδικαλιστές από τα CGT, FO και CFDT αποφάσιζαν να καταλάβουν την έδρα της Ikea Γαλλίας στην πόλη Πλεζίρ (Ιβλίν), διεκδικώντας την "επανέναρξη των διαπραγματεύσεων" για τους μισθούς, που είχαν οδηγηθεί σε αδιέξοδο στα τέλη Φεβρουαρίου. Οι συνδικαλιστές είχαν καταλάβει τους ίδιους χώρους τον Φεβρουάριο - κατάληψη που έληξε προκειμένου να διεξαχθούν οι διαπραγματεύσεις.
Στα τέλη Φεβρουαρίου στο Βέλγιο το σύνολο των καταστημάτων της γαλλικής εταιρείας Carrefour κατέβαζε τα ρολά, καθώς οι εργαζόμενοι αντιδρούσαν σε επώδυνες περικοπές θέσεων εργασίας. Συγκεκριμένα, το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου, 117 καταστήματα του γαλλικού ομίλου στη χώρα (61 σούπερ μάρκετ και 57 υπεραγορές) παρέμεναν κλειστά. Λίγες ημέρες νωρίτερα η επιχείρηση είχε ανακοινώσει 1.672 απολύσεις και το κλείσιμο 21 μαγαζιών. Ήταν το τελευταίο μιας σειράς κακών νέων τους τελευταίους μήνες για τους εργαζόμενους στο Βέλγιο, κυρίως μετά από το κλείσιμο του εργοστασίου της Όπελ στην Αμβέρσα.
Την Πέμπτη εξάλλου όλα τα εμπορικά λιμάνια της Φινλανδίας παρέλυαν λόγω απεργίας των λιμενεργατών ύστερα από την αποτυχία των μαραθώνιων διαπραγματεύσεων το προηγούμενο βράδυ σχετικά με την υπογραφή συλλογικής σύμβασης. Μέχρι τη λήξη της προθεσμίας που είχαν θέσει τα συνδικάτα, δεν είχε επιτευχθεί καμία συμφωνία μεταξύ εργοδοτών και του συνδικάτου των εργαζομένων στις μεταφορές, στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων υπό την προεδρία του εθνικού διαμεσολαβητή, Έζα Λόνκα. Η χώρα, που εξαρτάται ουσιαστικά από τις εξαγωγές της, διέρχεται σήμερα τη χειρότερη ύφεση της ιστορίας της από το 1918. Συνολικά η απεργία αφορά περίπου 3.500 λιμενεργάτες μέλη του συνδικάτων των εργαζομένων στις μεταφορές. Τον Φεβρουάριο είχαν σημειωθεί απεργίες σε πολλά λιμάνια της χώρας προκειμένου να επιταχυνθούν οι διαπραγματεύσεις. Μια ημέρα νωρίτερα, την Τετάρτη, η απεργία που είχε κηρύξει το συνδικάτο είχε παραλύσει τις οδικές μεταφορές της χώρας (η απεργία έληξε ύστερα από συμφωνία).

Και στην Ισλανδία ψηφίζουν...
Την ίδια στιγμή, στην Ισλανδία οι πολίτες ψήφιζαν (χθες) σχετικά με την εφαρμογή ή όχι της συμφωνίας Icesave. Η χώρα οδηγήθηκε στο δημοψήφισμα ύστερα από την αποτυχία, στις 25 Φεβρουαρίου, των διαπραγματεύσεων της χώρας με τη Βρετανία και την Ολλανδία, με στόχο την αποζημίωση από το Ρέικγιαβικ με πάνω από 3.5 δισ. ευρώ, έως το 2024. Το τελευταίο λόγο λοιπόν τον έχουν οι πολίτες της Ισλανδίας για το κατά πόσο η χώρα τους θα αποζημιώσει 320.000 Βρετανούς και Ολλανδούς, που επλήγησαν από την χρεωκοπία της διαδικτυακής τράπεζας Icesave. Ωστόσο, αυτή η αποζημίωση αμφισβητείται από τους Ισλανδούς πολίτες και, καθώς ο νόμος που την εγκαθίδρυσε, ψηφίστηκε στις 31 Δεκεμβρίου με πολύ μικρή πλειοψηφία, ύστερα από μεγάλες λαϊκές πιέσεις, ο πρόεδρος αποφάσισε την προσφυγή στο δημοψήφισμα του Σαββάτου.
Όλες οι δημοσκοπήσεις έφερναν τους Ισλανδούς να καταψηφίζουν τον νόμο Icesave για αποζημίωση έως το 2024 - 65% έπαιρνε το "όχι". Το χρέος ανέρχεται συγκεκριμένα σε 3.8 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε 12.000 για κάθε κάτοικο (σύνολο 317.000 κάτοικοι). Οι Ισλανδοί απορρίπτουν εξοργισμένοι το ποσό αυτό που τους αναλογεί. Με το ποσοστό ανεργίας να έχει τριπλασιαστεί από το 2007, με μείωση μισθών και πτώση της αγοραστικής τους δύναμης, οι Ισλανδοί (που κάποτε η χώρα τους ήταν η πλουσιώτερη του κόσμου) εξεγείρονται και αρνούνται να πληρώσουν τα σφάλματα των τραπεζιτών τους... Στην περίπτωση επικράτησης του "όχι" στη λεόντειο συμφωνία, οι Ισλανδοί υφίστανται στυγνό εκβιασμό - δεν θα υπάρξει η διεθνής βοήθεια, ενώ μπορεί να υπονομευθεί και η πορεία ένταξης της χώρας στην Ε.Ε. λόγω βρετανικού βέτο...