Σήμερα πάλι χτύπησαν τα ΜΑΤ στο ψαχνό! Ανεξαιρέτως, με αγριότητα, πάνω στο τεράστιο πλήθος των διαδηλωτών για να το διαλύσουν! Με εντολή των αφεντικών τους, υποταχτικών του ΔΝΤ και του ΣΕΒ, έπρεπε να κάνουν οτιδήποτε για να μη φτάσει όλο αυτό το πλήθος στη Βουλή! Ο κόσμος προσπαθούσε να προχωρήσει με μάτια κατακόκκινα, σχεδόν κλειστά, από τα δακρυγόνα. Η οργή του κόσμου ψάχνει να ξεσπάσει. Είδα άνθρωπο «καθωσπρέπει», το φιλήσυχο διπλανό μας στο γραφείο, να πετάει πέτρα στα ΜΑΤ την ώρα που έριχναν δακρυγόνα μπροστά στο σταθμό του Μετρό στο Σύνταγμα.
Στη γωνία της Σταδίου λίγο πριν το Σύνταγμα μια εικόνα, ένα νεαρό παιδί (με μπουφάν με κουκούλα, από τους ..«τρομοκράτες» του τρομονόμου, που ίσως στην άλλη γωνία να τον έπιαναν οι μπάτσοι ως μπαχαλάκια), έχει ακουμπήσει σε μια κολόνα, κόβει φύλλα από μια γλάστρα… και προσπαθεί να σκουπίσει τα μάτια και τη μύτη του. Του δίνω μερικά χαρτομάντιλα και μου λέει: σας ευχαριστώ μη μου δίνετε τόσα πολλά, μη σας λείψουν και σας!!!! Ένα νεαρό, ευγενικό παιδί, που ίσως ακόμα δεν τελείωσε το λύκειο, ένας αυριανός άνεργος χωρίς ελπίδα….. ή μήπως κάπου υπάρχει ελπίδα?......